De Automobilist

Reacties reacties
Jan Menno Zijlstra naast zijn Mercedes-Benz 250 uit 1977. “Mijn Mercedes is mooi van lelijkheid, het heeft ook wel een aparte kleur. Opa noemde zijn auto altijd ‘De Gouden Koets’, niemand anders mocht in zijn Mercedes rijden. Toen opa kwam te overlijden wilde mijn familie de auto verkopen, maar daar heb ik een stokje voor gestoken. De trots van opa verkopen we niet.” Jan Menno Zijlstra (49 jaar) is agrarisch adviseur buitendienst bij Univé Dichtbij. Dat hij terechtgekomen is in ‘het agrarische’ is geen wonder. “Mijn opa was boer, veekoopman en een goede ondernemer. Hij was een echte autoliefhebber en reed graag in grote, mooie auto’s.” Als je goed boert mag je dat ook een beetje laten zien en Jan Menno zijn opa was trots op zijn auto: “Behalve zijn familie was zijn auto zijn alles. Iedere zaterdag werd ze gewassen, gepoetst en onderhouden.” Zelf vindt Jan Menno de ster op de motorkap en het grote stuurwiel heel mooi. Het interieur is typerend voor de tijd; bruin pluizige bekleding, bruine kunststof aan de binnenkant van de portieren en bruin waar je ook kijkt. “Als je er in zit kom je erachter hoe lekker de stoelen zitten. De auto ruikt ook nog helemaal naar mijn opa. Die lucht krijg je er ook niet meer uit, maar dat hoeft ook helemaal niet van mij.” Tot het allerlaatste moment hield Jan Menno’s opa zich nog bezig met zijn auto. “Op zijn sterfbed zei opa; 'kom, we gaan nog even een rondje rijden in de Mercedes.' Dit kon hij toen natuurlijk niet meer, maar dat zei hij vroeger vaak tegen mij als we er op uit gingen voor een ritje.” EEN GROEIENDE SERIE INDRINGENDE PORTRETTEN VAN MENS & AUTOMOBIEL Deze serie